Poniższa tabela zawiera chronologiczny spis osób, odznaczonych Nagrodą Nobla w dziedzinie fizyki, z podaniem uzasadnienia i miejsca pracy w chwili otrzymania wyróżnienia. (wybrane z laureatów Nobla z fizyki  Wikipedii)

Rok	Wyróżniony		Afiliacja	Uzasadnienie
1903		Henri Becquerel[19]	École polytechnique	„W uznaniu niezwykłych zasług, jakie oddał przez odkrycie radioaktywności naturalnej”
		Pierre Curie[20]	École supérieure de physique et de chimie industrielles de la ville de Paris	„W uznaniu ich zasług, jakie oddali poprzez wspólne badania nad zjawiskiem promieniotwórczości odkrytym przez profesora Henri Becquerel’a”
		Maria Skłodowska-Curie[21]	École supérieure de physique et de chimie industrielles de la ville de Paris
1906		Joseph John Thomson[24]	University of Cambridge	„W uznaniu zasług za teoretyczne i eksperymentalne badania nad przewodnictwem elektrycznym gazów”
1918		Max Planck[37]	Uniwersytet Humboldta w Berlinie	„W uznaniu jego zasług, które oddał w rozwoju fizyki przez odkrycie kwantów energii
1922		Niels Bohr[41]	Uniwersytet Kopenhaski	„Za jego zasługi w badaniach nad strukturą atomu oraz emitowanego przez nie promieniowania”
1923		Robert Andrews Millikan[42]	California Institute of Technology	„Za jego pracę nad elementarnym ładunkiem elektrycznym i efektem fotoelektrycznym”
1927		Arthur Compton[47]	University of Chicago	„Za odkrycie efektu nazwanego jego imieniem”
		Charles Thomson Rees Wilson[48]	University of Cambridge	„Za jego metodę czynienia widzialnymi torów cząstek naładowanych elektrycznie, z wykorzystaniem kondensacji pary”
1933		Paul Dirac[55]	University of Cambridge	„Za odkrycie nowych, produktywnych aspektów teorii atomów”
1935		James Chadwick[57]	University of Liverpool	„Za odkrycie neutronu”
1936		Victor Franz Hess[58]	Leopold-Franzens-Universität Innsbruck	„Za odkrycie promieniowania kosmicznego”
		Carl David Anderson[59]	California Institute of Technology	„Za odkrycie pozytonu”
1938		Enrico Fermi[62]	Sapienza – Uniwersytet Rzymski	„Za pokazanie istnienia nowych pierwiastków promieniotwórczych wytworzonych przez napromieniowanie neutronami i za odkrycie reakcji jądrowych wywołanych przez powolne neutrony”
1939		Ernest Lawrence[63]	University of California, Berkeley	„Za wynalezienie i udoskonalenie cyklotronu i wyniki otrzymane przy jego użyciu, w szczególności odnoszące się do pierwiastków sztucznie promieniotwórczych”
1943		Otto Stern[67]	Carnegie Institute of Technology	„Za jego wkład w rozwój metody promieni molekularnych i za jego odkrycie momentu magnetycznego protonu”
1944		Isidor Isaac Rabi[68]	Columbia University	„Za jego metodę rezonansową obserwacji własności magnetycznych jąder atomowych”
1945		Wolfgang Pauli[69]	Princeton University	„Za odkrycie zasady wykluczenia nazywanej również zasadą Pauliego”
1948		Patrick Maynard Stuart Blackett[72]	Uniwersytet Wiktorii w Manchesterze	„Za rozwinięcie metody komory Wilsona i za odkrycia, przy jej użyciu, w dziedzinach fizyki jądrowej i promieniowania kosmicznego”
1949		Hideki Yukawa[73]	Cesarski Uniwersytet Kioto	„Za przewidzenie istnienia mezonów na podstawie teoretycznej pracy dotyczącej sił jądrowych”
1950		Cecil Frank Powell[74]	University of Bristol	„Za rozwinięcie metody fotograficznej badania procesów jądrowych i za odkrycia związane z mezonami, dokonane przy zastosowaniu tej metody”
1951		John Douglas Cockcroft[75]	Instytut Badań Energii Jądrowej	„Za ich pionierskie prace związane z przekształceniem jąder atomowych za pomocą sztucznie przyspieszanych cząstek”
		Ernest Walton[76]	Trinity College w Dublinie
1952		Felix Bloch[77]	Stanford University	„Za rozwinięcie nowych metod pomiarów precyzyjnych magnetyzmu jądrowego i odkrycia dzięki nim dokonane”
		Edward Mills Purcell[78]	Harvard University
1954		Max Born[80]	University of Edinburgh	„Za fundamentalne badania w dziedzinie mechaniki kwantowej, a w szczególności za jego statystyczną interpretację funkcji falowej”
		Walther Bothe[81]	Uniwersytet w Heidelbergu	„Za metodę koincydencji i odkrycia dokonane tą metodą”
1955		Willis Eugene Lamb[82]	Stanford University	„Za odkrycia związane ze strukturą subtelną widma wodoru”
		Polykarp Kusch[83]	Columbia University	„Za precyzyjne wyznaczenie momentu magnetycznego elektronu”
1957		Chen Ning Yang[86]	Institute for Advanced Study	„Za wnikliwe zbadanie tak zwanego prawa zachowania parzystości, co doprowadziło do ważnych odkryć związanych z cząstkami elementarnymi”
		Tsung-Dao Lee[87]	Columbia University
1958		Pawieł Czerenkow[88]	Instytut Fizyki Lebediewa	„Za odkrycie i interpretację efektu Czerenkowa”
		Ilja Frank[89]	Uniwersytet Moskiewski
		Igor Tamm[90]	Uniwersytet Moskiewski
1959		Emilio Segrè[91]	University of California, Berkeley	„Za odkrycie antyprotonu”
		Owen Chamberlain[92]	University of California, Berkeley
1960		Donald Arthur Glaser[93]	University of California, Berkeley	„Za wynalezienie komory pęcherzykowej”
1961		Robert Hofstadter[94]	Stanford University	„Za jego pionierskie badania rozpraszania elektronu w jądrach atomowych i dokonane na tej drodze odkrycia związane ze strukturą nukleonów”
		Rudolf Mößbauer[95]	Uniwersytet Techniczny w Monachium, California Institute of Technology	„Za jego badania rezonansowej absorpcji promieniowania gamma i odkrycie w związku z tym efektu,który nosi jego imię”
1963		Eugene Wigner[97]	Princeton University	„Za wkład w teorię jądra atomowego i cząstek elementarnych, a szczególnie za odkrycie i zastosowanie w tych teoriach podstawowych zasad symetrii”
		Maria Göppert-Mayer[98]	University of California	„Za odkrycia związane z powłokowym modelem jąder atomowych”
		J. Hans D. Jensen[99]	Uniwersytet w Heidelbergu
1965		Shin'ichirō Tomonaga[103]	Uniwersytet w Tsukubie	„Za ich fundamentalne prace z dziedziny elektrodynamiki kwantowej, które wywarły duży wpływ na fizykę cząstek elementarnych”
		Julian Schwinger[104]	Harvard University
		Richard Feynman[105]	California Institute of Technology
1967		Hans Bethe[107]	Cornell University	„Za jego wkład do teorii reakcji jądrowych, a w szczególności za odkrycia związane z wytwarzaniem energii w gwiazdach”
1968		Luis Walter Alvarez[108]	University of California, Berkeley	„Za decydujący wkład w fizykę cząstek elementarnych, w szczególności za odkrycie wielkiej liczby stanów rezonansowych, co było możliwe dzięki rozwinięciu techniki korzystania z pęcherzykowej komory wodorowej i analizy danych”
1969		Murray Gell-Mann[109]	California Institute of Technology	„Za jego wkład i odkrycia związane z fizyką cząstek elementarnych i ich oddziaływań”
1975		Aage Niels Bohr[120]	Instytut Nielsa Bohra	„Za odkrycie związku pomiędzy ruchem kolektywnym i ruchem jednocząstkowym w jądrze atomowym i rozwinięcie teorii budowy jąder atomowych oparte na tym związku”
		Benjamin Mottelson[121]	Nordic Institute for Theoretical Physics
		James Rainwater[122]	Columbia University
1976		Burton Richter[123]	Stanford Linear Accelerator Center	„Za ich odkrycie ważnej, podstawowej cząsteczki elementarnej”
		Samuel Ting[124]	Massachusetts Institute of Technology
1979		Sheldon Lee Glashow[131]	Harvard University	„Za prace nad jednolitą teorią wzajemnego słabego i elektromagnetycznego oddziaływania cząstek elementarnych”
		Abdus Salam[132]	International Centre for Theoretical Physics
		Steven Weinberg[133]	Harvard University
1980		James Cronin[134]	University of Chicago	„Za odkrycie naruszania jednej z fundamentalnych zasad symetrii w rozpadach neutralnych mezonów K”
		Val Fitch[135]	Princeton University
1983		Subramanyan Chandrasekhar[140]	University of Chicago	„Za jego badania teoretyczne procesów fizycznych istotnych dla struktury i ewolucji gwiazd”
		William Fowler[141]	California Institute of Technology	„Za jego badania teoretyczne i doświadczalne reakcji jądrowych ważnych dla powstania pierwiastków we Wszechświecie”
1984		Carlo Rubbia[142]	CERN	„Za ich decydujący wkład do wielkiego projektu prowadzącego do odkrycia cząstek W i Z”
		Simon van der Meer[143]	CERN
1988		Leon Max Lederman[150]	Fermilab	„Za metodę wiązki neutrinowej i przedstawienie dubletowej struktury leptonów poprzez odkrycie neutrina mionowego”
		Melvin Schwartz[151]	Digital Pathways
		Jack Steinberger[152]	CERN
1990		Jerome I. Friedman[156]	Massachusetts Institute of Technology	„Za ich pionierskie badania dotyczące głęboko nieelastycznego rozpraszania elektronów na protonach i związanych neutronach, co miało istotny wpływ na rozwój modelu kwarkowego w fizyce cząstek”
		Henry Kendall[157]	Massachusetts Institute of Technology
		Richard E. Taylor[158]	Stanford University
1992		Georges Charpak[160]	École supérieure de physique et de chimie industrielles de la ville de Paris	„Za wynalezienie i rozwój detektorów cząstek, a zwłaszcza wielodrutowej komory proporcjonalnej”
1994		Bertram Brockhouse[163]	Uniwersytet McMaster	„Za rozwinięcie spektroskopii neutronowej”
		Clifford Shull[164]	Massachusetts Institute of Technology	„Za rozwinięcie techniki dyfrakcji neutronowej”
1995		Martin Perl[165]	Stanford University	„Za odkrycie leptonu tau”
		Frederick Reines[166]	University of California, Irvine	„Za detekcję neutrina”
1999		Gerardus ’t Hooft[176]	Uniwersytet w Utrechcie	„Za wyjaśnienie kwantowej struktury oddziaływań elektrosłabych”
		Martinus J.G. Veltman[177][f]
2001		Eric Cornell[181]	University of Colorado	„Za uzyskanie nowego stanu materii, tzw. kondensat Bosego-Einsteina, oraz za przeprowadzenie doświadczeń nad zbadaniem jego właściwości”
		Carl Wieman[182]	University of Colorado
		Wolfgang Ketterle[183]	Massachusetts Institute of Technology
2004		David Gross[189]	University of California, Santa Barbara	„Za opracowanie teorii asymptotycznej swobody w silnych oddziaływaniach między cząsteczkami elementarnymi”
		Hugh David Politzer[190]	California Institute of Technology
		Frank Wilczek[191]	Massachusetts Institute of Technology
2008		Yōichirō Nambu[199]	University of Chicago	„Za odkrycie mechanizmu spontanicznego złamania symetrii w fizyce subatomowej”
		Makoto Kobayashi[200]	Laboratorium Wysokich Energii	„Za odkrycie podstaw złamania symetrii co umożliwiło przewidzenie istnienia co najmniej trzech rodzin kwarków”
		Toshihide Maskawa[201]	Uniwersytet Kioto
2013		François Englert[212]	Université Libre de Bruxelles	„Za teoretyczne odkrycie mechanizmu, który pomaga nam zrozumieć pochodzenie masy cząstek subatomowych, co zostało niedawno potwierdzone dzięki odkryciu postulowanej cząstki elementarnej podczas eksperymentów ATLAS i CMS przeprowadzonych w Wielkim Zderzaczu Hadronów w CERN”
		Peter Higgs[213]	Uniwersytet Edynburski
2015		Takaaki Kajita[217]	Uniwersytet Tokijski	„Za odkrycie oscylacji neutrin, co dowodzi, że mają one masę”
		Arthur B. McDonald[218]	Queen’s University
Rok	Wyróżniony		Afiliacja	Uzasadnienie