 |
 |
|
Wstęp
Detektory promieniowania jądrowego to urządzenia służace do: wykrywania,
liczenia, mierzenia energii, mierzenia pedu cząstek(pole magnetyczne
zakrzywia tory cząstek pozwalając na pomiar ich pedów, poniewaz stopien
zakrzywienia toru zależy od pedu cząstki ) oraz jąder atomowych
emitowanych w wyniku oddziaływan, w których uczestniczą jądra lub
cząstki elementarne. Szczególnie ważną role detektory
odgrywają w analizowaniu różnego rodzaju reakcji jądrowych. Podstawe
działania wszystkich detektorów stanowi oddziaływanie cząstek
naładowanych z ośrodkiem materialnym.
W wiekszości detektorów
oddziaływanie to polega na jonizowaniu atomów ośrodka(jonizacja polega
na wybijaniu elektronów z atomów ośrodka), natomiast w pozosalych
detektorach wynikiem oddzialywania cząstki naładowanej z ośrodkiem jest
emisja fotonów , ktorą można podzielia na:
- scyntylacje - cząstka przechodząca przez niektóre substancje pobudza
atomy , które nastepnie emitują fotony
- promieniowanie Czerenkowa - cząstka poruszająca sie w ośrodku
szybciej niz światło wysyła fotony w stożku przypominającym fale
uderzeniową naddźwiekowego samolotu
- promieniowanie przejścia - emitowane przez cząstke na granicy dwóch
ośrodków
- promieniowanie hamowania - emitowane przez cząstke zwalniającą w
ośrodku
Detektory cząstek elektrycznie obojetnych działają z reguły na zasadzie
rejestracji zjawisk wywołanych przez naładowane cząstki wtórne tj.
cząstki naładowane stanowiące produkt oddziaływania cząstek obojetnych z
ośrodkiem materialnym. |