Willard Franck Libby urodził się 17 grudnia 1908 roku w Stanach Zjadnoczonych. W 1927 r. wstąpił na Uniwersytet Kalifornijski w Berkeley. W 1931 r. otrzymał stopień Bachelor of Science. W 1933 r. przedstawił pracę doktorską o promieniotwórczości pierwiastków ziem rzadkich.

W 1945 roku Libby uzyskał nominację na profesora na uniwersytecie w Chicago. W 1946 r. przedstawił mechanizm produkcji w atmosferze ¹⁴C i jego dalsze losy.

Materia żywa zawiera węgiel o stałym stosunku izotopowym ¹⁴C / ¹²C. Opierając się na tym fakcie badacz zaproponował w 1947 r. metodę wyznaczania wieku przedmiotów pochodzenia biologicznego. Organizm żywy, gdy umiera, przestaje pobierać z zewnątrz radiowęgiel, zmieszany z węglem niepromieniotwórczym, podczas gdy zawarty w nim radiowęgiel nie przestaje zanikać. W ten sposób można ustalić datę śmierci organizmu za pomocą pomiarów ilości radiowęgla na podstawie pomiarów promieniotwórczości.

Metoda Libby'ego znalazła szerokie zastosowanie w geologii, archeologii, antropologii, geofizyce, meteorologii, oceanografii i w innych naukach. Przyniosła Libby'emu nagrodę Nobla w zakresie chemii w 1960 roku.

9 września 1980 roku Willard Franck Libby zmarł w Los Angeles [11].

Na górę